Author: Jakkrit Siririn

Lorem ipsum dolor s การเกิดขึ้นของโครงการคอมพิวเตอร์มือถือสำหรับนักเรียนทุกคน (One Tablet PC Per Child) ในปี พ.ศ. 2554 ถือเป็นปรากฏการณ์ครั้งสำคัญของแวดวงการศึกษาไทย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หากพิจารณาถึง “แผนปฏิบัติการด้านดิจิทัลเพื่อการศึกษา (พ.ศ. 2566 – 2570)” เราจะสัมผัสได้ถึงความพยายามของหน่วยงานภาครัฐที่กำกับดูแลนโยบายด้านการศึกษาของประเทศซึ่งเล็งเห็นความจำเป็นของการนำเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเข้ามาพัฒนาการจัดการศึกษาผ่านโครงการนำร่องมากมาย สอดคล้องกับนโยบายด้านดิจิทัลเพื่อการศึกษาในต่างประเทศ อาทิ การส่งเสริมให้ผู้สอน บุคลากรทางการศึกษา และสถานศึกษา พัฒนาและใช้สื่ออิเล็คทรอนิกส์ (e-Contents) เพื่อการจัดการเรียนรู้อย่างต่อเนื่องตามมาตรฐานที่กำหนด ทั้ง e-Book, e-Library, Courseware, LMS (Learning Management System) รวมทั้งการจัดตั้งศูนย์สื่ออิเล็คทรอนิกส์ (e-Content Center) และการพัฒนาระบบการเรียนรู้ด้วย ICT (e-Learning System) ในรูปแบบที่หลากหลาย รวมถึงการจัดให้มีระบบคอมพิวเตอร์และชุดอุปกรณ์เพื่อการเรียนการสอน เพื่อการจัดสร้าง Virtual University, Virtual Classroom และ Virtual Laboratory ชุดอุปกรณ์เพื่อการจัดทำ Distance Learning และการจัดการศึกษาในรูปแบบอื่นที่เหมาะสมกับการจัดการเรียนการสอนในแต่ละระดับ รวมทั้งเร่งพัฒนาซอฟแวร์เพื่อการให้บริการ (Front Office) ตามภารกิจของหน่วยงานในทุกระดับ เช่น Smart Card,…